Geloof niet alles klakkeloos.

Veel mensen met dementie worstelen met hun eigen ontkenning dat ze dementie hebben. Zij proberen hun geheugenproblemen te verbergen. Voor zichzelf, voor de buitenwereld en voor ons. Een bijzondere vorm daarvan is confabuleren. Degene met dementie vult de gaten die in het eigen geheugen zijn ontstaan met compleet verzonnen verhalen en ‘feiten’. Niet om te liegen maar als vorm van façadegedrag om hun geheugenproblemen te verhullen. Mensen die confabuleren doen dat meestal onbewust en geloven zelf dat hun verzonnen verhalen en ‘feiten’ de echte waarheid zijn. Hun verhalen kunnen bijzonder overtuigend zijn, maar blijken bij nader onderzoek totaal onwaar. Confabuleren komt vooral voor bij het syndroom van Korsakov.

Wie mij kent weet dat ik elke presentatie begin met het bovenstaande plaatje met gedicht. Het mee kunnen gaan in de beleving van een dierbare met dementie is een oproep tot empathie. Uit persoonlijke ervaring weet ik hoe moeilijk het kan zijn om de juiste grens te trekken tussen het ‘meegaan met iemand met dementie‘ en ‘klakkeloos geloven‘ wat iemand met dementie zegt. En ik weet uit persoonlijke ervaring hoe schadelijk het klakkeloos geloven van verhalen en ‘feiten’ van iemand met dementie kan zijn.

Dus ‘meegaan in de beleving’ is prima maar ‘klakkeloos geloven’ gaat een grote stap te ver en kan andere mensen schaden. Daarom: geloof nooit alles wat je hoort klakkeloos. Zeker ook niet alles wat je hoort van iemand met dementie.

Iedereen Dementiewijs. Mijn Tip’s zijn gratis en je mag de link naar deze tip aan iedereen doorsturen. Wie zich voor de nieuwsbrief opgeeft (CLICK HIER) krijgt ze voortaan zelf in de mail. Deze Tip staat ook in hèt integrale naslagwerk over dementie, het boek: Dementiewijs – de waarheid over dementie.